Heitje na een karweitje

Ruim een jaar geleden werd ik -naast de vliegclub in Belgie waar ik voor het eerst mijn vleugels uitsloeg- lid van de vliegclub in Eindhoven, met name omdat het dichterbij is dan de vliegclub in Belgie. Ideaal om spontaan eens te gaan vliegen, bij voorbeeld in de zomer na het werk.

Zomer is het nog niet, maar de dagen worden wel al iets langer. En zo kwam het vandaag goed uit dat ik iets eerder kon stoppen, en dus nog een korte vlucht kon maken in Eindhoven. Een toestel was beschikbaar, de weersvoorspelling was goed (CAVOK, klein beetje wind, lucht goed droog), dus op naar het vliegveld!

Uiteraard kwam ik eerst nog een file op de grond tegen, dus met iets vertraging trok ik het vliegtuig naar buiten voor inspectie. Het vluchtplan was inmiddels ingediend voor een vlucht van een klein uurtje. Dat gaf me voldoende tijd om eventueel nog uit te wijken in het daglicht naar een andere luchthaven. Je weet nooit of er door een bepaalde reden besloten wordt om het vliegveld te sluiten, dus zowel met brandstof als met daglicht hou je daar rekening mee.

In Eindhoven staat de wind meestal zodanig dat Runway 22 in gebruik is. Die heb ik dus ook meestal gevlogen. Vandaag was het Runway 04, dus dat was even wennen. De run-up positie van 22 is nog op een parallele taxi-track, maar de run-up positie van 04 is bij een holding point bij de baan. Dat was ik even vergeten in m’n automatisme, dus ik deed mooi bij run-up 22 -die je ook tegenkomt op weg naar run-up 04 – mijn laatste checks en vroeg daarna een klaring naar de baan. Dat werd even gecorrigeerd door de toren, dus met een kleine schaamte taxi-de ik een kilometer of 2 de andere kant op.

Voor mij vertrok een RyanAir en mocht ik wel al op de baan staan maar moest ik een paar minuten wachten voordat ik kon vertrekken. Ik had zelf ook een timer gezet ; na anderhalve minuut mocht ik klaar gaan staan voor vertrek en weer anderhalve minuut later kreeg ik toestemming om te vertrekken. Voor de oefening deed ik een short-field take-off: flaps op stand 1, vol gas met de remmen erop en daarna de remmen los. Al snel was ik los van de grond en kon ik de geplande departure vliegen.

Op 1000 voet hoogte bleek het zicht echter een stuk minder te zijn dan op de grond. Niets geen CAVOK: hoe hoger ik kwam, hoe minder het zicht werd. Terwijl je op de grond de vliegtuigen op 10km hoogte perfect kon zien, kon ik met moeite 6 km verder kijken. Voldoende voor in klasse C, maar toch wel onder mijn persoonlijke limiet. Zeker tegen de avond kan het zicht ineens snel slechter worden door afkoeling. Ik besloot om even door te stijgen naar 1500 voet, maar daar was het niet beter, misschien zelfs slechter. Het was behoorlijk heiig en het zag er niet naar uit dat het op een andere hoogte veel beter zou worden, zonder eerst door de soep te moeten vliegen.

Dan rest maar 1 keuze: terug naar het vliegveld. Niet doorduwen om toch je geplande route te vliegen. Ik had natuurlijk het geluk dat mijn bestemming ook mijn punt van vertrek was; ik kan me voorstellen dat je als piloot die naar huis vliegt de neiging gaat krijgen om toch door te vliegen. Niet slim, je weet nooit of het slechter wordt en dan hang je ineens in de soep. Ik kreeg toestemming om terug te keren. Runway 04 was nog steeds in gebruik; de controller benadrukte dat ik dus een lefthand downwind moest vliegen. Wellicht slim na mijn run-up foutje….

In Eindhoven – met een baan van 3 km lengte – betekent runway 04 dat base ter hoogte van de threshold is. Je final is dan helemaal boven de runway. Ik merkte dat het erg lastig was om op tijd in te draaien en dan een mooi glijpad in te nemen: je wil graag naar die baan, dus je hebt de neiging sneller te dalen dan noodzakelijk en nuttig. Dus met een niet helemaal stabiele nadering, maar met een nette landing kwam ik op het asfalt en kon ik met iets meer dan een half uur vliegtijd het toestel weer neerzetten.

Een korte vlucht, maar weer een hoop geleerd: mooi weer op de grond betekent niet dat het in de lucht ook mooi is. Bij een baan die niet vaak in gebruik is, niet dingen op de automatische piloot willen doen; ben bewust van de klaring en wat er van je verwacht wordt. En besluit tijdig om terug te keren, hoe graag je ook je vlucht wil maken.

4 reacties

  1. Dat had ik zondag ook. In de TAF CAVOK beloofd, de METAR zei lange tijd 9999, met steeds hoger wordende wolkenbasis. Toen ik vertrok was het zicht 9k. Maar eenmaal op 1500 voet was het toch slechter dan ik had verwacht. Dus toen ook maar terug gegaan. De temperatuur was 02/M02 en die liggen dan misschien toch wat te dicht bij elkaar.

  2. Ben,

    Bij mij was de temperatuur 04/M06 met wat wolken op 18000 voet, dus nog een behoorlijk verschil daartussen. ATIS bleef gedurende de hele vlucht CAVOK aangeven en ik zag een hoop VFR verkeer op 3000 voet, dus wellicht dat het hoger beter was.

    Ik had maar kort de tijd, dus uiteindelijk gekozen om terug te keren en niet door te stijgen. Zeker omdat de temperatuur zou gaan dalen.

    Dank voor je reactie!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *