Afgelopen week was ik in Marrakech. De bedoeling was om in een Cessna de outbound vlucht te vliegen en in verband met de tijd terug te gaan per Low Cost Carrier. Door tijdgebrek werd het echter twee keer Boeing. Privé vliegen in Marrakech bleek ook nog niet zo makkelijk te organiseren, dus helaas heb ik alleen als passagier tijd in de lucht doorgebracht. Dus wat doe je in die tijd? Runway spotting!
Door een korte staking door de luchtverkeersleiders in België werd onze vlucht omgeleid via Duitsland en Zwitserland. Dat maakte het luchtruim behoorlijk druk op sommige punten. Op bijgaande foto kun je 2 stipjes zien, dat waren 2 van de vele toestellen die we in korte tijd vlak bij elkaar zagen. Om de separatie goed te houden, moesten we regelmatig draaien en van hoogte wisselen. Toch mooi dat piloot en luchtverkeersleider goed samenwerken om iedereen snel en veilig op de bestemming te krijgen.
Tijdens mijn eerste vlieglessen leerde ik vliegvelden uit de lucht te herkennen. Altijd makkelijk om uit de buurt te blijven of om te gebruiken als referentie bij je navigatie. Maar ook als gevarenpunt: rondom een vliegveld is altijd meer verkeer en op lagere hoogte moet je dus goed opletten voor ander verkeer.
Tijdens beide vluchten was het weer erg goed dus heb ik mij een aantal uren vermaakt door regelmatig naar buiten te kijken op zoek naar vliegvelden. Hieronder een collectie: de kwaliteit is door het inzoomen niet altijd even goed maar de conclusie is duidelijk: vliegvelden herken je vrij goed vanaf grote hoogte. Je moet wel wat ervaring hebben, mijn mede passagiers hadden er wat meer moeite mee, net zoals ik dat ook tijdens de eerste lessen had. Regelmatig hadden we discussie van welke stad dit de luchthaven moest zijn. Geneve was makkelijk te herkennen, maar anderen waren lastig. Alleen op de terugvlucht was het makkelijk (mede door het lager vliegen voor de approach: toen vlogen we langs Beek, Geilenkirchen om prachtig op Weeze te landen.
