Nu de dagen weer langer worden en het weer beter, komt ook het moment om het navigeren weer op te pakken. Voor vandaag stond eigenlijk een bezoek aan Le Touquet (LFAT) gepland, maar door het verwachte weer (veel crosswind) besloot ik niet zover te gaan en het dichter bij huis te zoeken. Het werd Midden-Zeeland.
Omdat ik vanuit Belgie vertrok, moest er ook een vluchtplan gemaakt worden. Tegenwoordig gaat dat makkelijk via Internet, waardoor de meeste controles al online plaatsvinden. Ik had een dag vooraf dat vluchtplan al ingediend; een mooi drukmiddel voor mezelf om op tijd te vertrekken.
Na vertrek neem je contact op met Brussel Information om het vluchtplan te activeren inclusief de airborne time. Daarna was het voor mij al snel switchen naar Antwerp Tower, om zo een crossing clearance te vragen om over de stad te kunnen vliegen. De PCAS bood regelmatig uitkomst om vliegtuigen sneller te spotten dan alleen met het blote oog.
Na een klein uurtje vliegen kwam Midden-Zeeland al in zicht en na een nette landing was het tijd om het landigsgeld af te rekenen en het vluchtplan telefonisch te sluiten. Even de benen strekken, genieten van een goede lunch en daarna weer het vluchtplan indienen voor de weg terug.
De take-off in Midden-Zeeland was lastiger dan de landing: de wind was iets krachtiger en wat cross. Ook is er een andere vertrek procedure om lawaai te vermijden voor de camping die vlakbij ligt. Dit was even flink aan de bak. De weg terug naar Hasselt was minder direct; via Klundert, Waalwijk en de Efteling vloog ik tussen alle gecontroleerde gebieden (Woensdrecht, Gilze-Rijen, Eindhoven) weer terug Belgie in. Ondanks de langere route en dankzij de wind in de rug kwam ik ook hier na iets meer dan een uur weer met alle wielen op de grond.
Het was goed om weer eens uitgebreid te navigeren, vluchtplannen in te dienen en flink regelmatig van radio frequentie te moeten wisselen. Dat proeft naar snel weer meer!
1 reactie