Mijn vorige les op een Cessna 172 was alweer even geleden. Week na week kon wegens te slecht weer een nieuwe les geen doorgang vinden. Vandaag leek ook weer zo’n dag te worden: veel lage bewolking en slecht zicht. De TAFs gaven echter een positiever beeld voor later in de middag; precies het moment dat mijn les gepland was. Maar TAFs zijn slechts voorspellingen. Na wat wikken en wegen besloot ik toch naar het vliegveld af te reizen
Op weg naar het vliegveld bleef de bewolking nog steeds erg laag. Weinig kans op een goed vertrek. Maar precies 1 kilometer voor het vliegveld klaarde op! En tegen de tijd dat ik het toestel helemaal voorbereid had, waren de wolken al op flinke hoogte. Leve het koude front!
In overleg met de instructeur besloten we om richting een vliegveld te gaan met een betonnen landingsbaan. Daar aangekomen deden we een aantal landingen, waaronder 1 flapless. Elke landing ging eigenlijk best goed; met een klein beetje vermogen de wielen aan de grond zetten zorgde voor een hele zachte landing. Tijdens de landingen probeerden we ook het verschil uit tussen 30 graden flaps en 40 graden flaps; wat een verschil: met 40 graden flaps kun je een flinke daling maken. Goed om te weten.
Het mooie aan de landingen was de langzaam ondergaande zon die precies in de lengte van de runway was. Een schitterend plaatje; helaas geen tijd gehad om daar een foto van te maken, maar dat beeld staat voorlopig in mijn geheugen gegrift. Je hebt meteen weer een extra reden om te vliegen!
Terug naar mijn eigen vliegveldje. Er was niemand meer in het circuit, dus we moesten overhead the field om het signalenvierkant te bekijken: daar kun je zien welke runway in gebruik is en of er andere bijzonderheden zijn. Boven het veld op 1900 voet besloot de instructeur een ‘simulated forced landing’. Doordat ik net 60 minuten lang landingen had gemaakt op een lange brede runway, was mijn visueel beeld enigszins in de war; ik kwam dus verkeerd uit en moest een go-around maken. Bij de volgende simulated forced landing kwam ik al beter uit. Regelmatig oefenen op verschillende typen vliegvelden is het advies!
Na deze mooie vlucht schreef mijn instructeur “Checkout C172 OK” in het logboek. Ik mag nu met passagiers vliegen in deze kist. In een volgende training gaan we nog extra oefenen op crosswind landingen zodat ik mijn crosswind limieten wat omhoog kan schroeven.
Gefeliciteerd man!