In de zevende hemel

Vliegen is altijd een feestje, maar als er iets te vieren is, dan is het extra feest om te vliegen. Ter gelegenheid van mijn eigen huwelijk hadden we de gasten keuze gegeven uit allerlei activiteiten om te beleven: een daarvan was vliegen en een tiental mensen waren enthousiast om mee te gaan vliegen! Dus na de huwelijksvoltrekking op het stadhuis en een goede lunch, op naar het vliegveld van Eindhoven!

Om iedereen de kans te geven op een mooie vlucht had ik meerdere toestellen gereserveerd en een aantal instructeurs. Ik zou zelf ook vliegen maar wel met een instructeur als safety pilot erbij: de dag was al vermoeiend genoeg en dan is een extra paar ogen en bevoegde handen wel zo prettig. Op het vliegveld waren de instructeurs en toestellen al helemaal klaar: na de nodige felicitaties kon het eerste toestel met passagiers weg. Zij maakten een rondvlucht over Helmond, compleet met muziek en champagne. Perfect geregeld!

Een paar minuten later was ik weg met een van mijn getuigen en de fotograaf. Een deel van de taxibaan in Eindhoven is op dit moment in onderhoud, en dat betekent wat andere procedures en daardoor ook wat extra wachttijd. Maar na een 5-tal minuten konden we dan toch de baan op, en kregen we een startklaring: off we go!

De voorspelde wind viel mee en was redelijk constant; turbulentie in de lucht was er nauwelijks en het zicht in de lucht was perfect! De eerste koers was de Beekse Bergen, en vervolgens naar Oisterwijk; de woonplaats van de getuige. Geassisteerd door GPS met de exacte lokatie en een stel goede ogen vonden we het huis al snel. Even een rondje voor de foto en weer door.

Het tweede doel was om over Eindhoven te vliegen: omdat de zwevers daar meestal actief zijn, is dat vaak lastig. Maar we hadden geluk: de zwevers waren even niet actief omdat er een aantal zware kisten binnen zou komen. Hun pech, ons geluk! Via de threshold van runway 22 vlogen we richting het centrum van Eindhoven: het andere toestel was net aan het landen; prachtig gezicht!

Via het Philips stadion vlogen we naar het centrum en daar maakten we een rondje. En nog een rondje omdat er net een militair toestel binnenkwam.

Na de nodige separatie voor zog-turbulentie rondde ik de landing af met een zachte touchdown wat verder op het veld: het blijft raar om bij zo’n long landing anderhalve kilometer asfalt achter je te laten voordat je hem aan de grond zet.

Mijn tweede vlucht was met mijn zus en haar vriend: ze hadden nog niet eerder in zo’n klein toestel meegevlogen dus waren reuze benieuwd. Na de take-off zetten we wederom koers naar de Beekse Bergen. Na een rondje boven de giraffen en ander wild gespuis vlogen we ten oosten van Tilburg. Prachtig uitzicht over de stad.

De CTR van Gilze-Rijen zorgvuldig vermijdend vlogen we door naar de Efteling: de pagode kwam net boven de bomen uit en de techniek van de nieuwe watershow Aquanura was goed te zien.

Na 2 rondjes boven de Efteling om beide passagiers goed zicht te geven vlogen we richting ‘s-Hertogenbosch. Wederom een schitterend zicht.

De tijd vloog echter voorbij en we keerden terug naar het vliegveld: het was in de VFR arrival procedure nog even goed uitkijken omdat er een toestel vlakbij zat volgens de toren; dat bleek gelukkig mee te vallen, maar omdat het andere toestellen een laagdekker was en wij een hoogdekker, bestaat de kans dat beide toestelen elkaar niet zien.

Met een wederom bijna perfecte landing konden we de middag van een mooie trouwdag in stijl afsluiten. Alle passagiers hadden enorm genoten van de vluchten, ik had zelf lekker gevlogen en met een ge-oliede organisatie vanuit de vliegclub was het een succes voor iedereen. Op deze manier wil je elke dag wel trouwen!