Flightlevels boven Zeeland

Het was alweer lange tijd geleden dat ik op flightlevels had gevlogen. Vandaag was een schitterende dag, met goede voorspelde zichbaarheid en bewolking die ruim boven de maximumhoogte van de Cessna 172 zit.

Ik had een leuke vlucht gepland: vanuit Eindhoven pik ik de Haamstede VOR op, via Tilburg naar Breda en dan verder naar het westen richting Zeeland. De Eindhoven CTR verlaat je op 1000 voet, en de Gilze-Rijen CTR ligt vlakbij.

Als je flightlevels vliegt, dien je bepaalde hoogtes te vliegen. Zo vlieg je in westelijke richting op FL045, FL065 en hoger. In oostelijke richting vlieg je dan FL035, FL055, FL075 en hoger; zo is er verticale scheiding tussen de verschillende vliegrichtingen.

Het toestel had voldoende brandstof, dus na controle van het toestel en het indienen van het vluchtplan kon ik snel weg; in de ochtend en zeker met zo’n mooi weer is het altijd spitsuur op EHEH; iedereen wil zo snel mogelijk de lucht in zijn.

Op 1000 voet op punt Tango neem ik afscheid van de toren in Eindhoven, maak een klimmende bocht richting het westen en vraag DutchMil toestemming om Gilze Rijen te doorkruisen. Dat is geen probleem. Uiteindelijk ben ik net voor de CTR begint al op 3000 voet, dus toestemming was officieel niet nodig geweest. Maar beter 1 melding te veel, dan 1 te weinig. Tilburg en de Efteling zoeven inmiddels voorbij.

De Haamstede VOR HSD kan ik inmiddels oppikken en terwijl Breda in zicht komt ben ik op flightlevel 0-4-5 : 4500 voet, gebaseerd op de standaard druk van 1013.25 mb. Ik intercept de radiaal van 100 graden en dan is het een rechte lijn naar Haamstede.

Bij Ettenleur neem ik afscheid van DutchMil en begin ik te kletsen met Rotterdam Approach. Die hebben weinig te doen en vinden het allemaal prima wat ik wil. Met een grondsnelheid van zo’n 200 kilometer per uur stuif ik op Zeeland af; het zicht is perfect en de lucht is super stabiel: als je het toestel uittrimt hoef je je handen feitelijk niet aan het stuur te houden. Voldoende tijd om goed om me heen te kijken, al is er weinig verkeer op deze hoogte: de meeste vliegtuigen die ik hoor vliegen op 1000 tot 2000 voet.

Op deze hoogte loont het ook om het brandstofmengsel aan te passen, dus ik pas het brandstofmengsel aan door te leanen.

De eilanden van Zeeland zijn op deze hoogte schitterend om te zien, en al snel is ook het einde van Nederland in zicht. De VOR naald wordt steeds gevoeliger en slaat dan ineens op hol: het teken dat ik boven de VOR ben. Aan Rotterdam vraag ik toestemming om “direct Eindhoven” te gaan, op flightlevel 055: zo’n anderhalve kilometer boven het aardoppervlak. Ik pik klimmend de VOR radiaal weer op en begin aan de terugreis.

Het verschil is zicht en perspectief tussen FL045 en FL055 is niet zo groot, maar het zicht is mooi genoeg om in de verte al Breda en Tilburg te kunnen zien liggen. De lucht is wel een stuk kouder en met de hoeveelheid vocht in de lucht gebruik ik regelmatig de carburator heater om eventueel aanvriezend water weg te smelten.

10 minuten voordat ik weer bij Eindhoven kom vraag ik DutchMil toestemming om te dalen, door de Gilzen-Rijen CTR heen: met een daalsnelheid van 500 voet per minuut duurt het een minuut of 8 voordat ik op de hoogte zit die nodig is om de Eindhoven Tango arrival te mogen uitvoeren. Ik ben op tijd op de juiste hoogte, ik mag van de toren doorvliegen naar downwind en krijg al snel een cleared to land-melding. In base verlies ik wat te snel hoogte waardoor mijn glijpad in final vrij vlak is en met relatief veel vermogen. Maar met een nette afronding zet ik het toestel net na de threshold op de baan.

Een mooi begin van een prachtig weekend vol zomers weer!