Flugplatz Worms EDFV

Vliegen is leuk, maar de laatste maanden zit er geen schot in de zaak; de momenten dat ik vlieg, is het vaak een ‘rondje om de kerk’: vanuit Eindhoven of Hasselt een klein rondje. Maar het mooie van vliegen is dat je ergens naar toe kan navigeren; op plekken waar je anders niet zo snel komt.

Mijn laatste navigatievlucht was in augustus vorig jaar, en dat was tussen Eindhoven en Hasselt. Tijd om weer eens een tourtje te maken. Op naar het vliegveld!

De plaats van bestemming was dit keer Worms: een klein vliegveld in de buurt van Mannheim. Een vriend is verhuisd naar die regio, dus tijd om hem eens op te zoeken. Maar eerst moet er getankt worden; en ik was niet de enige die op zo’n schitterende dag wil vliegen, dus even aansluiten.

Daarna is het tijd om te vertrekken; de lucht is blauw, en het zicht prima, alleen wat heiig; hoe zuidelijker ik vlieg, hoe beter dat wordt.

Mijn route loopt via Luik naar Luxemburg, om vanuit daar naar het oosten te gaan, militaire velden ontwijkend. Onderweg kom ik vele windmolens tegen, ook eentje in aanbouw.

Intussen zit ik op de frequentie van Luxemburg approach, en mag ik op 3700 voet hun luchtruim passeren. Het keerpunt in Luxemburg is de DIK VOR, die duidelijk op de grond te zien is vanaf een kilometer hoogte.

Ik heb flink wat tegenwind, dus het langzaam trekt relatief traag aan me voorbij; ik vlieg Duitsland in en stijg verder door naar 5000 voet, om meer separatie te hebben met de heuvels daar. Uiteindelijk stoppen de heuvels vrij plotseling en is het uitzicht vooral plat.

Langzaam komt Flugplatz Worms in zicht. Ik meld me op de radio, de toren antwoordt in het Engels, maar de overige vliegtuigen blijven in het Duits communiceren. Lastig voor de situational awareness. Dat blijkt ook wel in final; ik vlieg mijn final wat hoog, en dat is maar goed ook: onder mij duikt een toestel door. Ik meld dat ik een doorstart maak. Dat begrijpt de nieuwe “number 1” blijkbaar niet, want hij maakt een touch & go, en zit dus weer voor me; gelukkig kan ik langzaam vliegen…

Na nog een rondje in het circuit land ik dan verder uneventful. Wilkommen am Worms!  De formaliteiten op de toren nemen wat tijd in beslag: de OO-KWT waarmee ik vlieg is nog nooit daar geland, dus alle gegevens inclusief noise certificate worden doorgenomen en genoteerd.

Belangrijk bij een vliegveld is het restaurant; dit is prima, maar niet overweldigend goed. De porties zijn vooral groot; een halve schnitzel is al meer dan voldoende. En de hamburger is ook niet de XXXL hamburger die op de kaart staat. Als je die eet, moet je zeker je M&B volledig opnieuw berekenen…

Na een goed gesprek is het weer tijd om terug naar Hasselt te vliegen. Voor de zekerheid nog wat AVGAS in de tank, want de wind is inmiddels wat gedraaid. Tijdens het taxien naar de runway kom ik langs de hangars, waar men nog een interessante manier van vliegtuigen stallen laat zien. Efficient!

De terugvlucht gaat -heel saai- via dezelfde route. Het is inmiddels op alle frequenties een stuk drukker. Zoals gewoonlijk meer dan prima begeleiding vanuit Langen Info. En ook Luxemburg Approach helpt goed. Op Brussels Info is het ongelooflijk druk; het duurt een minuut of 10 voordat ik mezelf kan aanmelden.

Het is ergens tussen 5 en 6 ‘s middags, op de snelwegen begint het ook druk te worden; dan is vliegen toch een stuk betere manier om je te verplaatsen.

In Hasselt zitten een paar zwevers in het circuit, maar dat is daar normaal, dus niets spannends; men maakt goed gebruik van de radio, dus de landing timen is een eitje. De landing is ook prima, en daarmee eindigt een schitterende vliegdag: eindelijk weer eens een navigatie in de boeken. Op naar de volgende!