Als vader van een jonge baby is het soms moeilijk om tijd te vinden om te vliegen. En als je tijd hebt, moet het ook nog goed weer zijn. Een goede nachtrust is ook wenselijk om SAFE te blijven vliegen.
Vandaag vielen alle kwartjes samen: de kleine had redelijk geslapen en papa dus ook, het weer was meer dan prachtig en er was een toestel beschikbaar in Eindhoven. Op naar het vliegveld!
De vliegclub in Eindhoven zit op het militaire deel van het vliegveld; dat betekent dat je een toegangspas hebt waarmee je toegang krijgt tot het vliegveld; er was iets mis met mijn pas, waardoor ik in eerste instantie niet geautoriseerd was. Gelukkig was er een backup om te verifieren dat ik toegang had, dus na wat vertraging kwam ik toch bij de vliegclub aan. Daar was het al gezellig druk; iedereen had er zin in om het vliegseizoen 2015 echt goed te openen.
Het toestel had nog voldoende brandstof voor mijn vlucht, dus als tweede toestel kon ik die dag vertrekken; ik deed de run-up parallel met de PH-ZLV, een van de nieuwe toestellen.
De wind was redelijk fors, maar recht in de baan, dus bij take-off was ik snel los en duurde het even voordat ik m’n bocht naar rechts kon maken voor de Tango departure. Het zicht was prachtig, een kleine inversielaag, maar je zag zeker een kilometer of 20 tot 30 voor je uit; zo is navigatie een eitje.
De Tango departure vlieg je op 1000 voet, en dat was gezellig ‘bumpy’ door de thermiek en wind.
Ik steeg langzaam door naar 4000 voet en richting Zaltbommel en Geldermalsen. Ik had de wind in de rug, dus met een TAS van 95 knopen was m’n groundspeed zo’n 110 knopen. Iets om rekening mee te houden met het terugvliegen. Boven de 2000 voet werd de lucht zo strak als een biljartlaken; heerlijk vliegen!
Bij Geldermalsen deed ik wat oefeningen met steile bochten. Punt op de grond kiezen en bochten om dat punt heen maken. De hoogte kon ik redelijk houden zonder dat je een achtbaan gevoel kreeg, maar correctie voor de 20-25 knopen wind die er op die hoogte stond ging niet helemaal optimaal. Dat moet ik nog eens vaker oefenen.
Na de oefeningen vloog ik de A15 richting het westen verder af, ondertussen langzaam dalend. Uiteindelijk zette ik koers naar het zuiden. Iets meer snelheid om de groundspeed niet te ver terug te laten zakken.
Ik naderde Oisterwijk en draaide de frequentie van Eindhoven Tower weer in; daar was het een drukte van belang: veel landend commercieel verkeer, de PH-ZLV in het circuit en zo nog wat. De ZLV moest vaak orbits draaien in het circuit. Ik besloot nog even mijn Whiskey-arrival uit te stellen. In de verte zag ik de Efteling liggen; altijd leuk om dat eens te bekijken. Eerst van 2500 voet, zorgvuldig de CTR van Gilze-Rijen vermijdend.
Het was nog steeds druk op Eindhoven, dus nog eens een rondje op 1500 voet. Daar werden de foto’s niet beter van, maar ik had ook niet de beste camera bij en je moet je concentreren op vliegen, niet op foto’s maken.
De drukte ging langzaam weg, dus ik deed mijn Whiskey arrival. Het was nog steeds wat passen en meten, maar met medewerking van iedereen kon ik een mooi circuit vliegen en zette ik ruim een uur na vertrek de Cessna weer met 2+1 wielen op de baan. Hoofd leeg van zorgen en vol met energie. Zo red je wel weer een paar kortere nachten als bevlogen papa.
Na de landing testte ik nog even de plaatsing van het auto-stoeltje van de kleine man in het vliegtuig, binnenkort gaan we zijn luchtdoop doen, maar dan moet hij natuurlijk wel veilig zitten. Gelukkig is ons autostoeltje gecertificeerd voor gebruik in het vliegtuig, al zullen ze daar eigenlijk geen Cessna mee bedoelen…
