Als je regelmatig vliegt, dan is er een regel die je eigenlijk nooit tegenkomt; de 90 dagen regel. Die houdt in dat je binnen 90 dagen minimaal 3 starts en landingen gedaan moet hebben om wettelijk gezien passagiers te mogen meenemen.
De afgelopen maanden had ik weinig gevlogen, dus ik zat ruim boven de 90 dagen regel. Een mooi moment om weer eens wat touch en go’s te doen. Normaal gesproken doe ik dat soort oefeningen vanuit Hasselt, maar de grasbaan daar was al weken slecht door de vele regen. Dus nu een keer vanuit Eindhoven. Op naar het vliegveld!
Het toestel had nog voldoende brandstof voor een uurtje vliegen plus een eventuele uitwijk. Ik belde de toren om af te stemmen of ze liever touch & go’s en daarna mijn Tango departure hadden, of liever eerst weg van het veld om op het einde van het uur de touch & go’s te doen. Altijd goed om even af te stemmen, afhankelijk van de verkeersdrukte. Het maakte hen niet. Dus begon ik met touch & go’s.
Er stond een matige crosswind, dus kwestie van goed track houden om het circuit netjes te vliegen. Meteen bij het eerste circuit werd al gevraagd om tempo te maken, zodat een naderende RyanAir door kon vliegen; geen probleem natuurlijk.
Je merkt dan wel dat de werkdruk iets hoger ligt, en met het gebrek van vele vlieguren merkte je dat meteen in de landing; niet de meest soepele landing. Maar daarvoor oefen je natuurlijk. Terug het circuit in, voor de 2e touch & go. Daar ging alles in voorbereiding en afhandeling perfect, met resultaat: een mooie zachte landing, volgens het boekje.
Gas erop en voor de laatste touch & go; inmiddels was er weer een verkeersvliegtuig aan het naderen, dus dat werd een orbit om wat extra spacing te krijgen, wake turbulence is iets dat je wil vermijden.
De derde landing en start ging ook prima, dus met mooi resultaat kon ik mijn Tango departure vliegen, even van het mooie uitzicht genieten.
Het weer in de lucht was niet zo mooi als op de grond in de METAR, TAF en ATIS stond, maar nog steeds prima zicht. Zo vloog ik het standaard rondje naar Den Bosch en weer terug.
De laatste landing was een precisielanding. In Hasselt is dat altijd makkelijk oefenen met 600 meter runway, in Eindhoven valt 50 meter verder niet snel op, dus even een goed herkenbaar punt bepalen. Met iets lagere snelheid dan normaal netjes op de juiste plek wielen op de grond. Weer een mooi uurtje vliegen, 4 starts en landingen, een hoop geleerd en weer current om passagiers mee te nemen!