De laatste vlucht was al meer dan een maand geleden, en met een paar dagen prachtig weer was het frustrerend om geen tijd te hebben om te vliegen. Hoewel voor een goed doel nam het gevoel van ‘willen vliegen’ steeds harder toe. Toen dus ineens op zondag een gaatje in m’n agenda viel, was de keus snel gemaakt: kijken of er ergens nog een vliegtuig te vinden is. Gelukkig was er in Hasselt nog een toestel om 17:00 beschikbaar voor de rest van de avond. Naamgenoot en vliegvriend Ralf had ook zin om te vliegen, dus route bepalen ( Midden-Zeeland ) en op naar het vliegveld!
(excuus voor de rare kleur foto’s, op mijn telefoon stond een of ander Instagram achtig filter aan)
Aangekomen op Aero Kiewit stond het toestel netjes op tijd klaar; dus na alle checks en wat brandstof erbij was het tijd voor de take-off. Ralf deed de heenvlucht; ik kon vanuit de rechterstoel wat extra stoeien met SkyDemon.
Het weer was werkelijk perfect, wolken hoger dan de TMA’s en CTR’s van Belgie toelaten, klein beetje wind en geen turbulentie; heerlijk rustig vliegen, zelfs op lage hoogte. Omdat het al avond aan het worden was, was het op Brussel Info ook lekker rustig, dus we kregen voldoende traffic info van het weinige overige verkeer. Als ze je al gaan waarschuwen voor heli die 700 voet lager zit, dan is het rustig in Brussel…
Via BUN en NIK VOR, via de CTR van Antwerpen kwamen we op ons gemak aan boven Midden Zeeland.  Het circuit, dat normaal op 700 voet ligt, lag nu per NOTAM op 1000 voet. Midden-Zeeland Radio ging wel uit van die kennis, iets pro-actiever zou zijn om dat nogmaals te noemen of in ieder geval te controleren; ik weet niet of iedereen die NOTAM echt leest.
Met een mooie crosswind landing zette Ralf het toestel aan de grond. Daar was het niet druk, 2 toestellen vertrokken net in formatie en Andrew van de vliegclub in Eindhoven wilde net vertrekken voor zijn volgende vlucht in de ‘grote driehoek’ solo.
Na een prima maaltijd op het terras werd het tijd om weer te vertrekken; ik heb er een hekel aan om te haasten en wil ruim op tijd voor sunset binnen zijn; geen zin om op de marge te vliegen. Dus vliegplan erin, afscheid nemen van de toren en het gas erop! Na take-off de camping ontwijken en op naar de Delta werken voor wat sightseeing.
Daarna koers terug naar Hasselt. Weer via de CTR van Antwerpen, maar dit keer niet via de VORs, maar via de reporting points: Kallo, Porta, Alber, Zorel en Hotel ; dat was alweer even geleden dat ik die gedaan had. Bij Kallo kregen we al toestemming voor de hele route: “report when leaving in the east”. Ook in Antwerpen was het om 20:00 niet meer druk. Porta was makkelijk te herkennen, de andere uiteindelijk ook, maar vergden iets meer moeite ondanks het prachtige weer. Maar alles gevonden, zelfs zonder GPS, dus prima resultaat!
Met de zon in de rug togen we terug naar Hasselt. Daar was de landing nog even uitdagend, met een laagstaande zon redelijk recht in de baan. Mijn snelheid was ook net een paar knopen te hoog waardoor het toestel wat langer dan gewild door bleef zweven. Maar 600 meter gras is ruim, ruim voldoende om zelfs 50 meter te ver te landen; dus rustig uitrollen, runway verlaten en op naar het terras voor een laatste drankje na een geslaagde avondvlucht!
