Eindelijk zomer, en dus tijd om weer eens een mooie tocht te doen. Na wat last-minute wijzigingen in PAX bezetting koos ik voor een retourtje EDKV; Dalhemer-Binz, in de mooie Eifel van Duitsland.
Vaste (co)piloot Ralf schoof graag aan, en zo konden we met 2 piloten en 1 passagier op weg naar een mooi terras op een klein uurtje vliegen van Hasselt. Op naar het vliegveld!
In Hasselt deden we alle checks, we bespraken de te vliegen route en we konden weg; ik vloog de heenvlucht. De take-off zorgde even voor meer inspanning dan anders; meestal heb ik geen passagiers op de achterbank, dus deze andere weight&balance moest ik wel compenseren. Geen probleem, goed om regelmatig met verschillende gewichten en configuraties te vliegen…
Het zicht in de lucht was prima, geen kastelenweer, maar een kilometer over 15 of 20 haalde je wel, dus dat was relaxed navigeren; in het begin nog even wat lager om de TMA van Luik te ontwijken, maar ter hoogte van Eupen snel omhoog om meer dan voldoende ruimte tussen vliegtuig en grond te houden.
Op 4000 voet staken we de grens over, even contact met Langen Info om daarna weer verder koers te zetten naar Dalhemer-Binz. Op die toren spraken ze Engels, en nog best goed en vriendelijk ook; de overige piloten schakelden vrijwel allemaal ook meteen over naar Engels, prima geregeld om de situational awereness goed te houden.
Het circuit in en een wat hoge approach om de hoogspanningsleidingen te omzeilen. Met een zachte landing werd EDKV begroet. Wilkommen!
Het terras was even zoeken, dat lag niet bij de toren, maar bij de hangar van de skydiving-school. Het hotel en restaurant wordt gerund door Nederlanders, dus dat maakt cola bestellen weer makkelijker.
Minder makkelijk was het indienen van een vliegplan; een computer of fax was niet voorhanden, dus dat was even doorbellen naar Brussel Briefing. Werkt ook prima, kost alleen wat tijd.
Na lekker genieten van het weer en het voorbij vliegende verkeer, was het weer tijd om terug te vliegen. Na controle van brandstof en olie waren we weg. Terug naar Belgie, via een puntje Nederland.
De Eifel is een druk bezweefd gebied, dus het was flink naar buiten kijken; de PCAS vond flink wat toestellen, maar niet allemaal; niet elke zwever heeft een transponder. See & Avoid blijft het devies.
In de buurt van Nederland riepen we Beek Tower op, voor een crossing door de TMA/CTR van zuid-Limburg. We werden overgezet naar Beek Approach en die begeleidde ons netjes door hun gebied heen; een paar orbits boven Eijsden werden ook toegelaten, zwaaiende mensen op de terrassen!
Langzaam kwam Hasselt in zicht; we namen afscheid van Beek Approach en Brussel Info, en via Hasselt Radio, een mooi circuit en een boterzachte landing van Ralf waren we weer op de thuisbasis aangekomen. Een paar uurtjes vliegen met een uurtje terras; daar zet je zelfs op zondag wel je wekker voor.