Na een periode van slecht weer was het deze week weer eindelijk wat beter weer. Het begin van de week was nog wel flinke crosswind, maar vandaag stond er een zacht briesje, redelijk recht in de baan. De voorspelde sneeuw
zou tot later op de dag op zich laten wachten, dus een mooie korte vlucht in de ochtend zou zeker moeten lukken, op naar het vliegveld!
Op de vliegclub was het niet druk, op het vliegveld zelf wel. Er was zelfs op het terrein een verkeerscontrole: achter een zweefvliegtuig stond een agent te laseren; gelukkig reed ik de juiste snelheid en waren alle papieren in orde.
Na controle van het vliegtuig, kon ik het luchtruim kiezen; ik kon precies tussen 2 vertrekkende lijntoestellen weg. Doordat ik alleen vloog en de tanks half gevuld waren zat ik zo aan de 1000 voet, de beschreven hoogte voor mijn Tango departure.
In de verte is het hotel van de Efteling te herkennen.
Het zicht in de lucht naar het noorden en westen prima te doen. Na punt Tango pikte ik mijn navigatie op, naar Vught en daarna “I Follow River” via het Drongels kanaal
Tijd om terug te keren, de Maas volgend en daarna terug naar punt Tango. Tegen de zon in was het zicht wat minder, maar nog voldoende om te navigeren en als extra hulpmiddel had ik Eindhoven Tower die meekeek en de Zaon PCAS. Ik kreeg toestemming om de CTR in te vliegen en ik vloog rustig op 1500 voet door richting downwind.
Daar mocht ik van de toren 2 rondjes draaien ; de eerste keer werd het me niet duidelijk waarom, want ik hoorde niets op de frequentie; bij het tweede rondje zag ik 2 militaire jets een low-and-slow pass maken. Duidelijk. Base, Final en met een boterzachte landing zat de vlucht erop.
Toch niet: zoals elke piloot weet: de vlucht eindigt pas na de administratie en zodra het toestel weer veilig stil staat. Zo ook deze vlucht: de taxi instructie was wat ingewikkeld: normaal willen ze dat je ze snel mogelijk van de runway afgaat; dit keer kreeg ik instructies om op de baan te blijven en regelmatig te stoppen omdat er toestellen de runway over wilden crossen. Na wat spraakverwarring (when in doubt, shout!) tussen de toren en mij kwamen alle vliegtuigen veilig op hun bestemming aan. En na een uneventful administratie was de vlucht dan toch echt ten einde. Een mooi einde van de maand maart, en hopelijk het slechte weer. Blue skies ahead!