Mijn peetoom werd begin jaren ’80 staande gehouden door de politie in Duitsland vanwege een snelheidsovertreding. “Sprechen Sie Deutsch?”. Hij antwoordde: “Yes, a little”. Aan dat voorval moest ik denken bij onze aankomst in Idar Oberstein. Maar beginnen bij het begin: een prachtige dag om te vliegen was ons gegund: overal op de route CAVOK: geen vuiltje aan de lucht. Samen met naam- en vlieggenoot Ralf was het plan om naar Idar Oberstein te vliegen; een klein veld bovenop een heuvel. Met als extra attractie: het kunnen bestellen van je lunch vanuit de lucht: dat wilden we wel meemaken. Op naar het vliegveld!
‘s Ochtends op de vliegclub was het al een drukte van belang: de zwevers stonden te popelen om te kunnen vertrekken. Na controle en tanken van het toestel, vluchtplan indienen en alle andere checks konden we weg; ik vloog de heenweg. Na take-off snel naar Brussel Info om het vluchtplan te activeren en daarna door naar Liege Approach: of we op 4000 voet door de TMA heenmochten, inbound LNO VOR. Geen probleem!
Na LNO was het koers naar de DIK VOR; gelegen in Luxemburg. Inmiddels zaten we weer op Brussel Info en ik vroeg om door te stijgen naar FL070; boven 4500 voet wordt het luchtruim in Belgie klasse C en gecontroleerd door Brussel Control. Er werd overlegd en na een minuut kregen we “OO-KWT, change frequency to 129.575”. Daar aangemeld “Brussel Control, OO-KWT”. Snel kregen we reactie “OO-KWT, Brussel Control, Radar Contact, cleared for FL070 direct DIK”. Gejuich steeg op in het vliegtuig…
We klommen lekker door naar 7000 voet, QNH 1013.25. De lucht was heerlijk rustig, het zicht was perfect en de begeleiding vanuit Brussel Control was perfect; de frequentie was overbelast met KLM, RyanAir en ander IFR verkeer. Oh ja, en die ene Cessna.
Na een tiental minuten werden we overgezet op Luxemburg Approach, en we vlogen rustig door naar DIK VOR. Daar zetten we koers op de radiaal die ons rechtstreeks naar Idar Oberstein zou brengen. Langen Info werd opgeroepen, we kregen een nieuwe transponder code en vlogen lekker door: op die hoogte is het goed toeven!
Als je vanuit het westen naar Idar Oberstein vliegt, moet je door Hahn Airport airspace heen. Langen Info regelt dat, maar helaas; we kregen geen toestemming wegens intense glider activity. We konden kiezen, of over de TMA heen op 7500 voet, of onder de 4500 voet blijven. Omdat het vliegveld van onze bestemming op 2 minuten van de TMA ligt, kozen we voor 4000 voet: anders zouden we boven Idar Oberstein 10 minuten aan het dalen zijn in een holding pattern.
We riepen Idar Oberstein op, maar kregen geen reactie. Nogmaals, geen reactie. Dan maar overhead the field, kijken naar het signalen vierkant. Daar konden we echter geen baanrichting uit opmaken… Later op de grond werd duidelijk waarom: geen actieve T ; niet erg handig.
Aan de hand van de positie van de zwevers besloten we dat baan 06 wel in gebruik zou zijn, dus dat meldden we. Geen reactie. Co-pilot Ralf probeerde het eens in het Duits en prompt kregen we uitgebreid antwoord: nul-zechs, melden ab gegenanflug. Blijkbaar klinkt “request landing information” heel anders dan “landung information bitte”… Ik had wel een kaartje bij met daarop de Duitse circuitnamen; en verwachtte ook wel Duits antwoord op m’n Engels verzoek. Maar zo’n strikte scheiding…
Ik dook gegenanflug in, queranflug en enandflug. Dat was nog even lastig : doordat het op een licht hellend vlak ligt, maar bovenop een heuvel (de baan is net zo lang als de heuvel) is het perspectief behoorlijk lastig. Maar met wat moeite kwamen we op de grond. Tijd voor de lunch, die we maar niet besteld hadden vanuit de lucht.
Na een overheerlijke lunch (het is het omvliegen waard!) kozen we weer het pad terug naar huis. Na wat beraad toch maar de tanks volgegooid: de lokaal gemeten hoeveel brandstof zou voldoende moeten zijn, maar je weet maar nooit. Ralf W vloog terug. Take-off op 24 (waarbij de eerste 100 meter downhill op de heuvel ligt, ook interessant om eens te doen), uit het circuit en koers naar Hahn Airport, om daar overhead door te steken. De begeleiding was weer perfect, en we vlogen mooi over het vliegveld.
Daarna naar NTM VOR, stijgend naar 6000 voet en richting de Belgische grens. Daar aangekomen was het tijd voor Brussel Info en weer te vragen of we de klasse C inmochten, maar helaas: we moesten zakken. Geen hoogterecord op de terugweg. Wel mooi over de Ardennen en we kwamen nog in de buurt van Spa waar we 2 weken eerder ook geweest waren. Francorchamps lag er weer verlaten bij.
Even door de TMA van Luik en toen was het weer tijd om Hasselt Radio op te roepen; we kregen al snel antwoord: runway closed! Er bleek iemand wat verkeerd geland te zijn met een zelfbouw toestel, dus dat vliegtuig moest van de baan gesleept worden. Balen! Na 5 minuten was de baan weer vrij, maar toch ook niet; er bleek nog wat te repareren; we besloten maar even buiten het circuit te wachten: maar goed dat we toch getankt hadden, anders hadden we meteen aan een uitwijk kunnen beginnen.
Na een 10-tal minuten werd de baan weer vrijgegeven en zette Ralf hem netjes op de grond. Weer flink wat minuten in de boeken, weer wat geleerd over communicatie (en Duits…) en vooral genoten van een prachtige vliegdag!
1 reactie