Spa: intens bruisend

Vandaag stond een korte vlucht naar Spa (EBSP) op het programma; vanuit Hasselt is Spa maar 35 nautical mile (zo’n 65 km) vliegen: een mooie bestemming om na het werk nog even naar toe te vliegen voor een drankje op het terras.

Aangekomen op de vliegclub haalde ik het toestel uit de hangar en deed de checks. Er was 21 gallon fuel aan boord, meer dan voldoende voor de heen- en terugvlucht. Intussen arriveerde ook vlieg- en naamgenoot Ralf; we spraken de route door; hij vloog de heenvlucht naar Spa. Ready for departure!

Met nauwelijks wind hadden we een rustige take-off, namen we afscheid van Hasselt Radio en legden we contact met Brussel Info: het was niet druk in de lucht, dus ze hadden alle tijd om ons te begeleiden. Het zicht was ongelooflijk perfect! Genietend van het uitzicht vlogen we langzaam richting de Ardennen, Maastricht links van ons latend, en Luik rechts van ons, onder de TMA van Luik door.

De route leidde ons over een meer, dus even nog wat steile bochtjes voor het fotomoment en daarna was het door naar het vliegveld van Spa: dit zie je duidelijk liggen op een redelijke hoogte (1500 voet), omgeven door bossen.

Maar eerst naar downwind, wat ook het voordeel meegaf dat we over Spa Francorchamps vlogen; mooi om dat racecircuit eens vanuit de lucht te zien!

Ralf zette het vliegcircuit en de landing in: perspectief inschatten op Spa is waar veel mensen moeite mee hebben en Ralf zat ook even verkeerd, maar maakte de landing goed af: bienvenue a Spa! Vanwege het perfecte weer waren de parajumpers nog volop bezig, mooi om te zien terwijl we genoten van ons drankje.

Een uurtje later besloten we weer terug te vliegen: ik controleerde de fuel hoeveelheid nog even: in de linkerkant was op magische wijze 5 gallon meer terecht gekomen dan waarmee we vertrokken. De rechterkant was op een paar gallon na leeg…

Het mysterie was snel verklaard: we stonden op een scheef gedeelte van de apron (vandaar ook de eis van EBSP om wheelchocks te gebruiken). Daardoor was er brandstof van de ene tank naar de andere tank gestroomd. Tip voor de volgende keer: fuelselector niet op both laten staan…

De take-off was weer goed en met een mooi vaartje zetten we koers terug naar Hasselt. We vlogen nog een stukje Maastricht Airspace in voor wat orbits; super medewerking van Beek Tower!

Al snel kwam ook Hasselt weer in zicht: er was niemand in het circuit en niemand op de radio, dus overhead om te kijken welke baan in gebruik is: runway 27. Downwind en prepare for landing. Ik pakte base behoorlijk kort, dus flink hoogte kwijtraken en “OO-KWT short final runway 27, full stop”.

En bij de landing ging het was mis: door de laagstaande zon was het lastig om de hoogte van de flare in te schatten: na touchdown veerde het vliegtuig weer omhoog; een bouncing landing was het gevolg: het risico dat je dan op het neuswiel terecht komt is groot, dus er is eigenlijk maar 1 optie: vol gas en go-around!

Wederom in downwind pakte ik meer ruimte om base in te vliegen, waardoor de approach op final veel rustiger was qua beeld: een mooie daalhoek, snelheid zoals het hoort en met een uneventful landing parkeerden we het toestel weer. Die eerste landing was niet netjes, maar er moet natuurlijk een landing de slechtste van het jaar zijn.

De papieren werden ingevuld, de glazen gevuld en -op de landing van mij na- sloten we een mooie vliegavond af.