In a land far, Faa’a away

Zelf vliegen op het zuidelijk halfrond was een ervaring die ik nog niet eerder had. Dus op bezoek in Frans Polynesie zocht ik contact met een lokale vliegschool om een uurtje te vliegen. Even voor vertrek naar Frans Polynesie bleek de gereserveerde Cessna 172 niet beschikbaar te zijn wegens onderhoud, maar een Piper Archer wel. Met instructeur, dus geen probleem om daar mee te vliegen. Op naar het vliegveld!

Het vliegveld op Tahiti, het grootste eiland van Frans Polynesie, ligt in het dorpje Faa’a. De veiligheidsmaatregelen op het vliegveld zijn relatief streng, ook aan de General Aviation kant: in eerste instantie werd ik zonder problemen het vliegveld opgelaten, maar 200 meter verderop moest ik dan toch door een flinke security controle. Prima en vooral vriendelijke service!

Ik werd welkom geheten door Antoine, de instructeur. Vliegen op het zuidelijk halfrond is natuurlijk niet anders dan vliegen op het noordelijk halfrond: de wind draait wat anders om hoge en lage drukgebieden heen. Het vliegveld van Faa’a heeft nog een extra uitdaging: midden op de runway is er een valwind: opletten geblazen dus.

Na een check van het toestel konden we weg. Communicatie is volledig in het Frans, dus dat werd door Antoine afgehandeld. De route was vrij simpel: naar 3000 voet, koers naar Tetiaroa (een eiland dat eigendom is van de familie van Marlon Brando), dan naar Moorea en weer terug naar Tahiti voor een landing op NTAA.

Vliegen in Frans Polynesie betekent vooral mooi uitzicht. Mooie pieken, prachtige baaien en nog mooiere waterpartijen. De verplichte overwater bungalows waren goed te zien vanuit de lucht: lekker dicht bij elkaar. Voor het overige wil ik vooral de foto’s laten spreken; geniet ervan!

Take-off:

naar Tetiaroa

naar Moorea

Approach NTAA (Tahiti Faa’a Airport)