De dagen zijn lekker lang, en dat betekent dat het makkelijk is om na het werk nog even te gaan vliegen. Het weer zag er de hele dag goed uit, maar er was wel een kans op onweer. Reden genoeg om geen lange vlucht te maken, maar gewoon lekker lokaal circuitjes te vliegen.
Onderweg naar het vliegveld belde vliegvriend Ralf: hij wilde ook vliegen: prima, gaan we samen circuitjes doen! Op het vliegveld was het redelijk druk: flink wat zwevers die nog bezig waren met het vinden van de thermiekbellen.
Na een check van het toestel kozen we het luchtruim, ik was de eerste PIC. Er stond een redelijke crosswind en door de thermiek in de avond was het niet een echt stabiele vlucht, flink werken! Het zicht was richting het noorden perfect, naar het westen was het dikke soep en naar het zuiden hingen flink wat wolken: die hielden we goed in de gaten om te kijken of dat niet ontwikkelde naar onweer.
Ik deed een viertal landingen; bij alle landingen kwam ik wat snel binnen: de snelheid was op final moeilijk onder controle te houden; en door de crosswind en wat gusts was die extra snelheid ook wel prettig. De landingen waren redelijk. Tijd voor een pauze, genietend van het uitzicht!
Intussen was vliegvriend Bart ook op het vliegveld gearriveerd, en hij installeerde zich als PAX op de achterbank voor de tweede ronde circuits. Het is interessant om circuits te zien vliegen door iemand anders: veel meer tijd om naar buiten te kijken. Ook de manier van bochten was duidelijk verschillend: waar ik redelijk rustige bochten neem, nam Ralf de bochten wat scherper. Voor allebei is wat te zeggen, en van beide aanpakken kun je leren.
Na 3 landingen (1 poging werd een go-around vanwege een flinke gust net voor de flare) hadden we weer een mooie vliegavond achter de rug: met vrienden zo de dag afsluiten: beter kun je het niet hebben!