Vandaag had ik op de vliegclub in Eindhoven een dagje bardienst. De weersvoorspelling was echter niet denderend, met als gevolg dat veel piloten hun vlucht niet lieten doorgaan. De piloten die wel kwamen hadden geluk: het daadwerkelijke weer viel alleszins mee, en ze konden dus genieten van een prachtige vlucht.
Na het einde van de bardienst was er nog een stukje UDP over. Het weer was ook perfect: CAVOK en de wind redelijk recht in de baan. Zo’n aanbod sla je niet af, dus snel naar het vliegtuig!
Na de gebruikelijke checks en het opstarten van de motor maakte ik contact met Eindhoven Ground voor de taxi klaring. Ik werd uitgebreid ondervraagd over mijn te vliegen route: heel apart, dat doen ze normaal gesproken nooit: het enige dat ze normaal gesproken willen weten (en wat ook in het vluchtplan staat) zijn aantal passagiers aan boord en de departure route.
Nog voor de taxi-klaring (die even op zich liet wachten omdat een ander toestel de taxi way in gebruik had) kreeg ik het verzoek of iemand van de toren mee mocht vliegen. Geen probleem natuurlijk. Motor weer af en 5 minuten later stond mijn onverwachte passagier voor de vliegtuig deur.
W&B bleef goed, dus we konden weg: de taxi-klaring was er ditmaal direct, en de toren zou het vluchtplan aanpassen naar 2 passagiers in plaats van 1. Helaas waren er net 2 toestellen bezig met een ILS approach dus we moesten even wachten bij de holding-line: daar hadden we wel mooi uitzicht op een KLM toestel dat landde: iets dat je in Eindhoven niet vaak ziet!
Daarna was het cleared for take-off en weg waren we. Het uitzicht was meer dan uitstekend: dit viel wel in de categorie: kastelenweer!
We vlogen de Tango departure; de passagier keek mee op de kaart en verbaasde zich over de snelheid: met bijna 200 kilometer per uur en een rechte lijn ben je zo bij Boxtel en Vught. Daarna was het koers naar de Efteling; de TV toren die vlakbij staat was makkelijk te spotten en de Efteling daarna ook: de stroom wegrijdende auto’s (het park was net gesloten) was duidelijk te zien. Als piloot was het wel even goed opletten: de Efteling ligt op de rand van een militaire CTR, dus ik moest even een steile bocht maken om buiten de CTR te blijven.
Daarna was het langzaam koers terug naar Eindhoven via punt Whiskey. De Beekse Bergen waren duidelijk te zien, en in de verte zag je de zwarte heuvels bij Genk in Belgie liggen : toch zo’n 50 a 60 kilometer verder!
Inmiddels volgden we de Whiskey arrival: Bij Oirschot (punt Oscar) mochten we zakken naar 800 voet om vervolgens het circuit in te draaien. “You are number 1”. De wind was intussen was sterker geworden, nog steeds wel redelijk recht in de baan, maar in base moest ik aardig bijsturen om niet van de baan “weg te waaien”.
De landing was bijna uit het boekje: een windvlaag net voor touchdown zorgde nog voor wat extra spanning: zoals iemand voor mijn vlucht zei: “de vlucht eindigt pas als je weer aan de bar zit.” De passagier had genoten, ik ook en daarmee was weer een prachtige vliegdag afgesloten. Op naar het mooie weer!