Vandaag was het prachtig weer om te vliegen, maar met werk dat ook aandacht vraagt, heb je daar vaak weinig aan: een piloot is toch vaak gebonden aan weekenden en andere vrije dagen. In tegenstelling tot wat veel Nederlanders denken nuttig je een High tea zo rond de klok van 18:00LT.
Gelukkig is het een periode van een late sunset, en heb ik een vliegveld en vliegclub in de buurt zitten die tot later op de avond open zijn. Dus na het werk reed ik naar Vliegbasis Eindhoven om een korte vlucht te maken: mijn High tea voor deze dag.
Ik had vooraf een route uitgestippeld om even een aantal VRP (Visual Reporting Points) aan te vliegen die ik normaliter wat minder vaak vlieg: als ik vanuit Eindhoven vertrek vlieg ik meestal richting het noorden, en dan gebruik je de Tango departure, die je via Oirschot en Boxtel in de richting van ‘s-Hertogenbosch leidt. Mijn plan was nu om een Zulu departure naar het zuiden te doen, via Mike en X-Ray. VRP’s moeten makkelijk vanuit de lucht te herkennen zijn, en de naamgeving is vaak typerend. Zo kun je wel raden waarom punt M(ike), M(ike) genoemd is.
Op het vliegveld zag ik de zweefvliegclub al hun toestellen naar buiten slepen, en dat betekent voor mij dat ik niet via Mike, X-Ray en Zulu kon vertrekken: dan vlieg ik precies door hun launch gebied. Dan maar een Whiskey departure naar het westen. Na het indienen van het vluchtplan en de controle van het toestel kon ik vertrekken. Ik vertrok precies op de tijd die in het vluchtplan stond: dat zag er wel professioneel uit, maar was natuurlijk stom toeval.
Het zicht in de lucht was ruim 10 kilometer, maar er hing wel een hoop troep in de lucht, dus na 10 kilometer werd het allemaal wat minder scherp. Normaliter zie je bv de Efteling al snel liggen, maar dat viel nu tegen: het duingebied was wel goed zichtbaar, dus dat werd mijn eerste herkenningspunt.
Er was flink wat convectie, dus het was zaak goed op de hoogte te letten. Na de zandvlaktes bij Drunen vloog ik richting ‘s-Hertogenbosch en bekeek de woonburchten bij Haverleij: hier was ik tijdens een vorige vlucht ook al geweest; het golfgebied van BurgGolf tussen de “kastelen” is goed zichtbaar.
Vanuit Haverleij keerde ik terug richting Eindhoven, voor een Tango arrival. Op downwind kreeg ik te horen dat ik een orbit moest draaien. Normaliter is dat omdat er dan een andere kist op ILS binnenkomt, maar die had ik nog niet gehoord, dus het was me even onduidelijk waarom dit moest. Maar als snel was het duidelijk: op het moment dat ik halverwege de orbit was, meldde een Transavia zich 5 nm out on final, established ILS.
Na mijn orbit verwachtte ik nog een orbit, maar van de toren mocht ik mijn downwind vervolgen. Om voldoende spacing te houden en om voldoende wake turbulence wachttijd te houden verlengde ik mijn downwind, waardoor ik over het knooppunt Batadorp vloog.
Daarna was het long final, cleared to land en met een zachte landing -al was het zweefmoment in de flare wel lang door het ontbreken van wind en veel convectie- kon ik achter de gelandde Transavia aansluiten op de taxiway, terug naar de vliegclub.
Een zeer geslaagde high tea!