Mijn logboek staat al weken, zo niet maanden vol met entries waarbij het punt van vertrek en aankomst hetzelfde is. Hoewel vaak geen echt rondje rond de kerk, maar uitgebreide navigaties, heeft het natuurlijk wel wat om ook ergens te landen en dan weer terug te vliegen.
Na de hoogvliegersdag van gisteren, was het tijd om ook zelf de lucht in te gaan. Seppe is een mooie harde baan van 800 meter en binnen korte afstand te vliegen. Ik was er in 2010 al eens eerder geweest, maar toen vanuit Hasselt en vond de lunch mogelijkheid niet super: als baan 25 in gebruik is, zie je bijna niets van het vliegverkeer: toch de belangrijkste trekpleister.
In Eindhoven was baan 22 in gebruik, grote kans dat Seppe dus 25 in gebruik had, Ik vloog ook alleen en besloot de lunch over te slaan; de extra tijd die ik daardoor overhad gebruikte ik om de andere piloten van brandstof te voorzien. Het was nog vroeg en veel piloten waren nog moe van de avond ervoor, dus ik kon met volle tanks en als eerste van de vliegclub het luchtruim kiezen. Een kwartier voor vertrok een militair toestel, maar verder was er geen ander (commercieel) verkeer en dus kon ik snel weg.
Tussen Eindhoven en Seppe licht de Gilze-Rijen CTR tot 3000 voet. Je kunt nu drie dingen doen: er omheen, er overheen of er doorheen. Voor dat laatste moet je toestemming krijgen, en in het weekend is dat meestal geen probleem. Je kunt ook boven 3000 voet gaan vliegen. Gezien het weer was dat geen probleem, alleen moet je dan daarna weer bliksemsnel dalen om op tijd op circuithoogte te zitten. Een leuke oefening, maar mijn neus zat wat verstopt en dan hebben je oren altijd wat sneller last van de luchtdruk veranderingen.
Ik had tijd genoeg, dus ik koos mijn route om Gilze-Rijen heen: Vanuit Eindhoven vloog ik naar het noord westen richting Waalwijk om daar de A59 op te pikken en die richting het westen af te vliegen.
Als je een weg volgt, is het meestal gebruikelijk om aan de rechterkant van de weg te vliegen. Doet iemand vanuit de andere kant dat ook, dan heb je in ieder geval de separatie van de snelweg tussen je. Dat is overigens niet veel, dus goed uitkijken blijft de norm!
Bij Seppe was het buiten wat paradroppings niet erg druk dus ik kon makkelijk het circuit in. Tegen de verwachting in was runway 07 in gebruik; er stond ook maar een paar knopen wind en met die runway heeft het publiek langs de hekken en op het terras ook wat te zien. Ik kwam wat hoog binnen, dus mijn landing was – gecombineerd met de kleine rugwind- ruim voorbij de threshold, maar wel zacht.
Na het afrekenen en indienen van een nieuw vliegplan kon de terugvlucht van start. Ik koos dezelfde route, makkelijk voor de herkenning. Er was flink wat meer thermiek ontstaan, dus de oefening voor de terugvlucht was om goed de hoogte te houden. Het zicht was nog steeds fantastisch. Ik volgde netjes de wegen en die brachten me al snel weer in de buurt van Eindhoven. Met 200 kilometer per uur en ‘in vogelvlucht’ gaat het snel!
Bij Eindhoven aangekomen had ik even wat communicatie problemen met de toren. Ik dacht dat ze mij niet hoorden. Intussen was ik bijna bij de CTR en zonder toestemming mag je daar niet in, dus ik begon te orbitten. Halverwege de orbit kreeg ik contact en mocht ik door. Een aantal minuten later (bij het volgende verplichte reporting point) kreeg ik weer geen reactie, en dus ging ik weer rondjes draaien: ik had nog geen clearance om verder te vliegen. En precies halverwege kreeg ik weer toestemming om verder te vliegen. Ik werd verzocht om indien mogelijk zo snel mogelijk te landen, dus met wat extra knopen snelheid links en rechts maakte ik een mooie landing. En terwijl ik net van de runway af taxi, komt een grote jongen op short final aanzetten. Goede timing van iedereen!
Later bleek dat de toren tijdelijk wat communicatie storingen had: ze konden regelmatig geen vluchtplannen inzien, dus was het voor hen moeilijk inschatten wie wanneer binnenkwam. Op de grond nog even nakletsen over de vlucht en andere mensen gewaarschuwd dat het zicht “maar” 30 kilometer was… Ze zouden er rekening mee houden. Dit soort vliegdagen (of weekenden zelfs), mogen er meer zijn!