Vandaag was het vrijwel ideaal weer om te vliegen: de eerste wolken pas op meer dan 5 km hoogte, zicht van meer dan 10 kilometer en nauwelijks wind. De temperatuur ging wel richting de 30 graden, dus dat zou zweten worden in het vliegtuig. Voor deze vlucht had ik 2 passagiers bij, waarbij het voor 1 passagier zijn eerste vlucht in een klein vliegtuig was. De route was van Hasselt naar de MAS VOR in Limburg, dan langs de grens omhoog richting Venlo, om vervolgens via de oostkant van Eindhoven terug naar Hasselt te vliegen.
Limburg is een druk gebied met veel vliegvelden in de omgeving. Een vluchtplan moet je dan ook ruim vooraf indienen: een uur van tevoren. Dus met een goedgekeurd vluchtplan en een uitgestippelde route kwam ik op het vliegveld aan. Vanwege de hitte verwachtte ik minder performance, dus elke kilo telt op dat moment. Gelukkig zat er voldoende brandstof in het vliegtuig, maar ook weer niet zoveel dat we over de weight&balance limieten heen zouden gaan. En dus konden we vertrekken.
Dat er door de hitte inderdaad minder performance was, bleek wel tijdens de take-off: het toestel klimde met moeite. Nu heeft deze Cessna daar sowieso last van omdat hij voorzien is van een reisschroef: zeer zuinig in brandstofverbruik, maar weinig klimperformance. Gecombineerd met het weer kwamen we dus niet boven de 300 voet per minuut uit.
Na take-off was het snel schakelen naar Brussels Info voor het vluchtplan en meteen door naar Beek Tower voor de toelating tot de CTR en TMA van Beek. Het was daar niet druk en we kregen zonder problemen toestemming. Een verzoek om een paar orbits boven dorpjes werd ook niet geweigerd.
Na de orbits vloog ik door langs de grens richting Venlo. Bij een dorpje onder Venlo stonden wat bekenden onze aankomst “op te wachten”. Dus ook daar wat rondjes.
Door de vele thermiek was het lastig om het toestel op hoogte te houden, dus het was flink zweten tijdens het maken van die rondjes. De bochten waren dan ook niet heel scherp (maximaal 30 graden) en ik hield de snelheid er goed in om ruim uit de buurt van de stall snelheid te blijven.
Onderweg kwamen we onverwacht nog een pretpark tegen: Toverland!
De laatste geplande “stop” lag binnen de Volkel CTR. Vanuit het zuid-oosten kom je dan eerst door de CTR van De Peel. Van DutchMil kregen we toestemming, al werd er wel gewaarschuwd voor veel zwevers. Kon ik me helemaal voorstellen met dit weer! Na de rondjes om de kerk daar zette ik koers terug naar Hasselt. In Belgie was het inmiddels zo druk geworden dat Brussel Info geen “traffic services” meer kon bieden: een algemene waarschuwing om tussen 1000 en 3000 voet erg op te letten werd gegeven. De PCAS die ik bij had bewees wederom zijn nut: vliegtuigen in de buurt werden door het apparaat gesignaleerd en daardoor nog eerder met het oog gespot.
Met een zachte landing op Hasselt -wel iets verder op de baan dan gepland vanwege thermiek in final- sloot ik een mooie vliegreis van 1.5 uur af. De passagiers hadden genoten. En ik ook!