Vliegveld Budel is een luchthaven even ten zuiden van Eindhoven. Ze hebben een mooie lange asfaltbaan en er is vaak flink wat bedrijvigheid. Ook is het de standaard uitwijk luchthaven voor Eindhoven als je bij voorbeeld een radiostoring hebt. Reden genoeg om er eens een bezoekje te brengen.
Budel ligt in de CTR van Kleine Brogel, een militaire luchthaven van Belgie. Om dan toch in Budel te kunnen landen zijn er een aantal procedures: de belangrijkste is dat je het vliegveld nadert op 1100 voet en zeker niet boven de 1200 voet komt. Het vergt dus even wat meer voorbereiding dan bij een normaal vliegveld, maar verder is het niet spannend.
Als je een rechte lijn trekt tussen Hasselt en Budel vlieg je precies over Kleine Brogel: die was vandaag “actief”, wat betekent dat je niet door het luchtruim van Kleine Brogel kan. Ik besloot in de vluchtvoorbereiding dan ook er ruim omheen te vliegen.
De heenvlucht ging van Hasselt, via het TMA luchtruim van Maastricht richting de Duitse grens en dan via Weert naar Budel. Terug via het westen langs Kleine Brogel en de VOR punten BUN en FLO. Tijdens het lezen van de NOTAMs bleek BUN in onderhoud, dus ik koos een herkenningspunt in de buurt voor de route.
Voor de TMA van Maastricht moet je 60 minuten voor je vertrek je vluchtplan hebben ingediend. Dus na dat gedaan te hebben nog even een kleine lunch in Hasselt en daarna kon ik vertrekken! Het zicht was redelijk, maar niet perfect, maar de herkenningspunten waren goed zichtbaar. De lucht was echter enorm turbulent dus van een rustige vlucht was absoluut geen sprake! Regelmatig was er een luchtzak of werd ik 100 voet omhoog geduwd.
Het was dus even flink werken om het toestel op de gewenste hoogte te houden, zeker in de CTR van Kleine Brogel waar die 1100 voet hoogte zeer belangrijk is. Een van de herkenningspunten bij de Duitse grens wilde ik graag op de foto zetten, maar door het turbulente weer was daar geen mogelijkheid toe. Volgende keer beter!
Bij Budel stond er een crosswind van 8 knopen en dat was een mooi moment om mijn crosswind landing techniek te oefenen. Het was niet mijn beste landing, maar op zich niet verkeerd. Na het indienen van een vluchtplan en een korte pauze verkoos ik wederom het luchtruim, terug naar Hasselt.
Het zicht was intussen sterk verbeterd, en dat maakt vliegen des te leuker. Het bleef echter turbulent, dus volledige aandacht was wel nodig! Het VOR BUN was inderdaad buiten gebruik, ik zag vanuit de lucht ook onderhoudswagens bij het VOR staan. Veel collega piloten gebruikten het punt wel nog steeds als navigatiepunt op hun GPS, zo hoorde ik op de radio.
Bij Hasselt aangekomen was het circuit helemaal leeg. Ik had dus wel een vermoeden van de “runway in use”, maar zekerheid heb je niet, en wellicht is het veld zelfs gesloten. Reden genoeg om 500 voet boven circuit hoogte over het veld te vliegen en naar het signalenvierkant te kijken: het vliegveld was open en runway 27 in use.
Er was nog steeds veel turbulentie en opstijgende lucht, dus het was flink werken om het toestel te laten dalen: in base moest ik de motor al volledig op idle zetten om het nog enigszins te laten laten. Zodra ik in final zat gingen de flaps er volledig op. Zo kwam ik mooi uit en na een zeer zachte landing kon ik het toestel parkeren en genieten van een welverdiende tijd op het terras.
Vanwege de turbulentie helaas geen foto’s bij dit verslag!